Akan zamanın içinde kısa bir ânı görsel olarak çalar fotoğraf.Çalınmış olan ân, sentaktik ve paradigmatik yapısından dolayı izleyiciye o kısacık ândan çok daha fazlasını anlatır. Ve enstantenin dayanılmaz hafifliği sarar o an deklanşöre basan beni.
Vee Einstein derki; `Eğer zihnimizden çıkanları görebilseydik, dönüp dolaşıp onların bize geri döndüğünü de görebilirdik`