MÜSTEHCEN...

"Bedenin kıvrımlarında ruhu arıyorum.."

Çıplaklığı neden işlediğimi düşündüğümde asıl ulaşılmak istenenin bedenin kıvrımları arasında ruhun kıvrımlarını görebilme çabası olduğunu düşünüyorum. Fotoğraflarımda kadın, bedeniyle barışmakta ve özgürdür. Bedeniyle iç içedir artık ve izleyici de umurunda değildir. Gazetelerde, televizyonlarda ambalajların üzerinde, araba reklamlarında kadın bedeninin bir meta olarak kullanılması toplumsal bir yozlaşmayı ve duygu kirlenmesini beraberinde getiriyor. Benimkisi buna bir tepki. Belki de bir çeşit eylem… Çıplaklığın sanat içinde gösterilmesi hala kabul edilir bir durum değil maalesef. Oysa çıplaklık bakanın gözündedir. N.İ

İki Kıyı/da Bir...

Her bulut şekillenmesi tek ve biriciktir ve an an değişir sürekli. Geçicilik her şeye egemendir. Bulutun değişmesi ve dönüşmesi gibi, yaşam da sürekli değişmektedir. Yaşamın hiçbir anını sabitlemek mümkün değildir, bulutların sabitlenememesi gibi.

İnsana dair izler ve onun eseri olan her şey karışır gökyüzünde kayıp giden, akışkan bulut kümelerine. Zaman algılayışı ve kavramlara bakışım, günümüzün insanının yaşama tarzına, bütünselliğe değil parçaya odaklanmış algılama ve alımlamalarına son derece uyarlıdır…